Niets is meer een ver-van-mijn-bed-show. Al ben je in lock-down, of misschien juist daarom; het is duidelijk dat de wereld schreeuwt om verandering. In deze blog geef ik aan in welke richting we onze nieuwe levensstijl moeten zoeken.
Waar het Coronavirus ook vandaan mag komen – nieuw oorlogswapen, geëxperimenteer in laboratoria, onhygiënische toestanden, veranderingen in het ecologisch evenwicht –, de mensheid leeft te dicht op elkaar. Miljoenensteden, massaproductie en multi-nationals zijn verschijnselen die hun hoogtepunt hebben gehad.
In het nieuwe millennium moeten we terug naar kleinschaligheid. Covid-19 verplicht ons afstand te houden. Dit kan alleen als de mensheid zich meer verspreidt over de wereld. Woonconcentraties moeten kleiner en het wonen zelf moet luchtiger. In Suriname lopen we daar gelukkig al een beetje op vooruit. We hebben geen aan elkaar geplakte bewoning of stapelflats en iedereen heeft wel een stukje erf.
Massaproductie moet worden afgeschaft. We hebben niet zoveel rommel nodig. Er moet minder en duurzamer worden geproduceerd. Iedereen moet in principe mogelijkheden en ruimte hebben om basiszaken voor eigen behoefte te produceren. Klein ondernemerschap blijft belangrijk voor kwaliteitsproducten en voorzien van de vraag binnen de gemeenschap. Specialistische samenwerking over woonconcentraties blijft nodig voor hoog-technische producten.
Een tweede, moeilijker punt, is de beheersing van onze hebzucht. Het vraagt een omschakeling in onze mind van hebben naar zijn, en gevoel voor de medemens. De demonstraties in verband met de dood van George Floyd en de achtergestelde positie van zwarte mensen, laten zien dat wereldwijde solidariteit mogelijk is.
Dit moet niet alleen op het niveau van individuen, maar ook bij bedrijven en zeker bij regeringen. Het systeem van natiestaten moet verdwijnen. Het nation-first principe en geografische powerplay moeten wereldwijd van de baan. Grenzen moeten opengegooid worden. Ik ben er nog niet uit of we moeten naar een wereldregering of autonomie van woonconcentraties.
Wereldwijde solidariteit zal er ook toe leiden dat technologie, dat in veel opzichten ons leven naar een hoger niveau heeft getild, gedeeld wordt. Ja, ik weet het: technologie wordt supergeheim gehouden, maar het wereldwijde web van het internet laat zien dat vrijgeven ook mogelijk is. Technologie en productie die de aarde beschadigt, moet verdwijnen. Communicatietechnologie moet ingezet worden op alle levensgebieden, maar vooral om kennisontwikkeling te delen.
Het lijkt bijna onmogelijk, maar het komt eraan: een nieuwe wereldorde gebaseerd op kleinschaligheid, solidariteit en technologie.
Ismene Krishnadath
Comments